Podregiony województwa śląskiego: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
|||
| Linia 60: | Linia 60: | ||
==Bibliografia== | ==Bibliografia== | ||
#Rocznik Statystyczny Województwa Śląskiego 2012 | #Rocznik Statystyczny Województwa Śląskiego 2012, Katowice 2012. | ||
==Przypisy== | ==Przypisy== | ||
Wersja z 13:16, 25 sie 2015
Autor: Tomasz Spórna
- ENCYKLOPEDIA WOJEWÓDZTWA ŚLĄSKIEGO
- TOM: 1 (2014)
Podregiony (NUTS-3[1])jako jednostki terytorialne do celów statystycznych, wprowadzono[2]na obszarze Polski w 2000 r. Jednostki te występują w krajach Unii Europejskiej. Utworzono je w celu zbierania, harmonizacji i udostępniania danych statystycznych.
Obszar województwa śląskiego wraz z województwem małopolskim tworzy region południowy (symbol PL2). Województwo śląskie, od 2008 r. zostało podzielone na 8 podregionów. Zaliczamy do nich:
- podregion bielski – PL225[3]
- podregion bytomski – PL228
- podregion częstochowski – PL224
- podregion gliwicki – PL229
- podregion katowicki – PL22A
- podregion rybnicki – PL227
- podregion sosnowiecki – PL22B
- podregion tyski – PL22C
Każdy podregion ma w swych granicach co najmniej jedno miasto na prawach powiatu. Największą liczbę powiatów posiadał podregion katowicki i rybnicki. W 2012 r. podregionem o największej powierzchni był podregion częstochowski (3046 km²), następnie bielski (2354 km²) i sosnowiecki (1800 km²), natomiast najmniejszym powierzchniowo podregionem był podregion katowicki (380 km²) – por. tab. 1, ryc. 1a. Podregion katowicki integruje w swych granicach wyłącznie miasta na prawach powiatu (Chorzów, Katowice, Mysłowice, Rude Śląską, Siemianowice Śląskie i Świętochłowice) i jest zamieszkiwany przez największą liczbę mieszkańców (757 963 osób).
Od 2008 r. na obszarze Polski występuje 66 podregionów (NUTS-3). W momencie wprowadzenia podregionów (2000 r.) było ich 44, w 2002 r. ich liczbę zwiększono do 45. W latach 2000–2008 na obszarze województwa śląskiego zmianom ulegała także liczba, delimitacja oraz nazwy podregionów.
W 2000 r. na obszarze województwa śląskiego występowały trzy podregiony: północnośląski, południowośląski i centralny śląski. W 2002 r. cztery: bielsko-bialski, centralny śląski, częstochowski i rybnicko-jastrzębski. Ich liczba uległa zwiększeniu do ośmiu w 2008 r. (ryc. 1a,b,c).
Przyjęta w 2013 r. Strategia Rozwoju Województwa Śląskiego ŚLĄSKIE 2020+ w układzie przestrzenno-funkcjonalnym dzieli województwo na cztery subregiony (tzw. obszary polityki rozwoju): północny (o powierzchni 3046 km²), południowy (2354 km²), środkowy (5577 km²) i zachodni (1353 km²). Ich granice oraz powierzchnia zgodna jest z podregionami NUTS-3 z 2002 r., różnią się one jedynie nazwą (ryc. 1d).
Bibliografia
- Rocznik Statystyczny Województwa Śląskiego 2012, Katowice 2012.
Przypisy
- ↑ Klasyfikacja Jednostek Terytorialnych do Celów Statystycznych (NUTS).
- ↑ Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 13 lipca 2000 r. (Dz. U. z 2000 r. Nr 58, poz. 685), z późniejszymi zmianami: Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 14 marca 2002 r. (Dz. U. z 2002 r. Nr 34, poz. 311) oraz Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 14 listopada 2007 r. (Dz. U. z 2007 r. Nr 214, poz. 1573).
- ↑ Symbol NUTS-3, zgodnie z Rozporządzeniem Komisji (UE) nr 31/2011 z dnia 17 stycznia 2011 r. zmieniające załączniki do rozporządzenia (WE) nr 1059/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie ustalenia wspólnej klasyfikacji Jednostek Terytorialnych do Celów Statystycznych (NUTS).
Źródła on-line
Nomenklatura Jednostek Terytorialnych do Celów Statystycznych (NTS), GUS, Warszawa. Podregiony województwa śląskiego, US, Katowice
