Śląski etos pracy

Pojęcie etosu pojawiło się już w starożytnej Grecji i związane było z nazwiskiem Arystotelesa. Etos w jego rozumieniu jest wytworem społecznym, a nie naturalnym.W czasach nowożytnych pojęcie etosu zostało spopularyzowane przez Maxa Webera, który w swej pracy o wpływie etyki protestanckiej na rozwój kapitalizmu pokazał nowe, dynamiczne podejście do tego problemu.Współcześnie termin ten jest używany w różnych naukach i często posiada nieprecyzyjne, chociaż zbliżone znaczenia.

Na moralność jako konstytutywny element etosu zwracają uwagę przede wszystkim definicje filozoficzne i powstałe na gruncie katolickiej nauki społecznej. Termin ten odnosi się do pojęcia moralności i w sensie szerszym rozumienie etosu oznacza to samo co moralność, a w węższym znaczeniu moralność jest składnikiem etosu i pojmowana jest w sensie praktyki.Z kolei socjolog - Maria Ossowska nie utożsamia etosu z moralnością, ale hierarchią wartości, o której mówi, że jest swoistym splotem wartości moralnych i pozamoralnych.Wartość i system wartości jest elementem konstytutywnym etosu najpowszechniej występującym. Definicje socjologiczne element wartości stawiają na jednym z naczelnych miejsc. W zaproponowanej przez Tomasza Szawiela definicji etosu wartości i ich hierarchia występują jako najistotniejszy element, dający się przełożyć na zachowania.Często w koncepcjach i definicjach socjologicznych występuje powinnościowy element wartości.Następny konstytutywny element etosu to normy i system normatywny. Normy i normatywny charakter etosu występują najczęściej w powiązaniu z wartościami etosowymi i stanowią jego uzupełnienie, nawet jeśli nie występują wprost w definicjach.Są one niezbędne w badaniach nad etosem, ponieważ ich przestrzeganie świadczy o żywotności i trwaniu grup etosowych. W ślad za normami postępują zwykle sankcje za ich nie przestrzeganie. Wartości i normy mają praktyczny, a nie idealny charakter (element behawioralny). Przejawią się w działaniach i zachowaniach.Podkreślana jest praktyka działania i wdrażanie wartości i norm w życiu codziennym. Istotny element, który występuje w wielu, chociaż nie we wszystkich definicjach, to podkreślenie, że etos ma charakter grupowy, a nie indywidualny.Umieszczenie etosu i grup etosowych w szerszej makrostrukturze społecznej pozwala poznać otoczenie w jakim działa grupa etosowa. Zwracając uwagę na grupę trudno odciąć się zupełnie od jednostki. Jednostki bowiem jako członkowie grupy decydują o samym fakcie realizacji wartości i norm etosowych. Z powyższych rozważań wynika, że słowo „etos” mieści w sobie oprócz świadomościowych również powinnościowe (normatywne) oraz behawioralne komponenty. W takim właśnie znaczeniu zjawisko śląskiego etosu pracy będzie przeanalizowane poniżej.

Cechy konstytutywne śląskiego etosu pracy

Wartości

W społeczności śląskiej istniały trzy nadrzędne wartości: religia katolicka, rodzina i praca.Z tych trzech wartości, wartość pracy była najistotniejsza do stworzenia grupy etosowej. Istotna była jakość pracy, która musiała być rzetelnie i solidnie wykonana. Wartości związane z pracą były nakazane i powinny być realizowane przez członków grupy. Rodzina odgrywała zasadniczą rolę w przekazywaniu najistotniejszych cech pracy. Oprócz rodziny ważne znaczenie miała grupa zawodowa, ściśle zresztą powiązana z grupą rodzinną ze względu na dziedziczenie zawodu. Realizacja tego „rdzenia” wartości stanowiła czynnik identyfikacji jednostki z grupą etosową.Wartość naczelna była wzmacniana przez wartości uzupełniające, które były jej atrybutami (solidność, rzetelność, dyscyplinę, posłuszeństwo, szacunek do przełożonych, dobrą organizację). Wykonywana praca, szczególnie praca górników była powiązana z wartościami religijnymi.

Normy

Wykonywaniu pracy przez Ślązaków towarzyszyło szereg norm, które należało przestrzegać. Najistotniejsze związane były z solidnością i jakością wykonywanej pracy.Te normy były przekazywane w tradycji zawodowej i rodzinnej. Z normami wiązały się sankcje za ich nieprzestrzeganie. Zasadnicza przyczyna tych sankcji miała charakter egzystencjalny. Ponieważ większość mężczyzn pracowała w kopalni, złe wykonanie pracy groziło śmiercią. Sankcje grupy zawodowej dla osoby nierzetelnej i źle pracującej były więc rygorystyczne. Ściśle przestrzegana była norma uczciwości, nie tylko w życiu zawodowym i rodzinnym, ale również w sąsiedzkim i publicznym.

Zachowania, działania

W śląskim etosie pracy zachowania i działania były jednym z ważnych elementów. Zachowania te dotyczyły wykonywanej przez mężczyzn pracy zawodowej, gdzie samo jej posiadanie było bardzo cenione.Cenione wartości pracy jak solidność, rzetelność i uczciwość były przekładane na zachowania. Rodzina była najistotniejszym przekaźnikiem zachowań. To tutaj dzieci były wdrażane do wykonywania pracy domowej, a chłopcy do wykonywania pracy zawodowej w związku z dziedziczeniem zawodu. Czynniki zewnętrzne i wewnętrzne wymuszały w działaniach i zachowaniach respektowanie wartości i norm etosowych.

Społeczny charakter etosu

Tradycyjny śląski etos pracy miał charakter społeczny. Był realizowany w grupie. Grupa wytwarzała wartości i grupa je przekazywała.Związane to było z homogenicznością wyznaniową i zawodową grupy i powodowało wytworzenie jednorodnego typu osobowości społecznej, charakterystycznej dla Ślązaków. Istotną rolę odgrywała tutaj grupa rodzinna, gdzie dokonywała się socjalizacja młodego pokolenia.

Analiza specyfiki konstytutywnych cech śląskiego etosu pracy pozwoliła na sformułowanie jego definicji: Śląski etos pracy to całokształt wartości i norm oraz działań i zachowań odnoszących się do wykonywanej przez Ślązaków pracy zawodowej i pozazawodowej. Nieodzownymi atrybutami tego etosu były: pracowitość, solidność, sumienność, uczciwość, dyscyplina, posłuszeństwo, szacunek do przełożonych, dobra organizacja. Cechy te wykształciły specyficzny typ mentalności społecznej (osobowości społecznej) i genetycznie były związane z wykonywaniem zawodu robotnika w przemyśle (najczęściej górnika i hutnika). W trakcie przekazu międzypokoleniowego zostały przekazane przez rodzinę następnym członkom pokolenia wykonującym już zróżnicowane zawody. Istotne w tym etosie było powiązanie pracy ze sferą rodzinną i religijną.