Pszczynka: Różnice pomiędzy wersjami
(Utworzono nową stronę "[[Kategoria:]] Autor: Aleksandra Sobańska ::::::::::::::::::::::::: ENCYKLOPEDIA WOJEWÓDZTWA ŚLĄSKIEGO :::::::::::::::::::::::::ENCYKLOPEDIA WOJEWÓDZTWA ŚL...") |
|||
(Nie pokazano 20 wersji utworzonych przez 3 użytkowników) | |||
Linia 1: | Linia 1: | ||
[[Kategoria:]] | [[Kategoria:Historia]] | ||
[[Kategoria:Geografia]] | |||
[[Kategoria:Indeks haseł – alfabetyczny]] | |||
[[Kategoria:Tom 2 (2015)]] | |||
(ang. Pszczynka,niem. Pszczynka) | |||
Autor: [[Aleksandra Sobańska]] | Autor: [[Aleksandra Sobańska]] | ||
Linia 6: | Linia 10: | ||
Pszczynka – rzeka przepływająca przez teren [[Powiat pszczyński|powiatu pszczyńskiego]], stanowiąca pierwszy lewobrzeżny dopływ [[Wisła|Wisły]] o długości 45,8 km<ref>Ziemia Pszczyńska. Przewodnik Turystyczny po powiecie pszczyńskim, Pszczyna 2002, s. 9.</ref>. Powierzchnia jej zlewni wynosi 368,3 km2. Źródła rzeki znajdują się na południowym wschodzie wsi Szeroka<ref>Tamże, s. 9.</ref>. | |||
==Nazwa== | |||
Wielu współczesnych autorów prac historycznych dotyczących dziejów [[Pszczyna|Pszczyny]] podkreśla fakt, że nazwa miasta ściśle związana jest z płynącą przez nie rzeką. Słowo Pszczynka według badań Henryka Borka uległo przekształceniu z „Blszczyna” (od wyrażenie „bleszcz”, oznaczającego woda błyszcząca) bądź też „Plszczyna” (od „plszcz”, które znaczy pluskać, woda pluszcząca)<ref>G. Sztoler, Pszczyna. Studia nad przestrzenią miejską do połowy XVI wieku, Pszczyna 2014, s. 18.</ref>. Grzegorz Sztoler w monografii poświęconej początkom osadnictwa w Pszczynie podsumowuje koncepcje ustalenia pierwotnej nazwy miejscowości w następujący sposób: „W 1423 roku wspominano w języku niemieckim »… daselbe floss und wassir genant Plessen«. Pozostałe próby zapisu nazwy rzeki prowadziły konsekwentnie do utrwalenia jej współczesnej formy: 1463 Psszczenke, 1466 ad Blssczinkam/Blssczynkam, 1467 in luvio Blssczynka, 1480 Plsczynka […]. Następnie nazwa ta ewoluowała do postaci Blszczynka/Plszczyzna, by po uproszczeniu grupy spółgłoskowej przybrać ostatecznie nazwę Pszczynka”<ref>Tamże, s. 19.</ref>. | |||
==Dorzecza i dopływy== | |||
Dwa zasadnicze dorzecza Pszczynki stanowią Dokawa i Korzeniec<ref>Ziemia Pszczyńska. Przewodnik …, s. 9.</ref>. Pierwsze dorzecze zaczyna się w Czarkowie w polnych i leśnych strumykach i ma postać prawie półmetrowego rowu – wraz z rozrastaniem się dorzecza zwiększa swoją szerokość od półtora do dwóch i pół metrów. Długość Dokawy sięga 10,4 km. Drugie dorzecze Pszczynki, Korzeniec jest ponad dwukrotnie dłuższe – 21,2 km – i ma swój początek w lasach pomiędzy Branicą a Kopaniną. Dokawa przepływa przez rolnicze obszary na terenie Czarkowa, Piasku i Jankowiec, Korzeniec z kolei przez gminę Kobiór<ref>Tamże, s. 9.</ref>. | |||
Rzeka posiada dwa dopływy znajdujące się po prawej stronie (Pawłówka i Studzianka) oraz dopływ lewobrzeżny (kanał Branicki)<ref>Zob. Tamże, s. 10.</ref>. | |||
Pszczynka, a zwłaszcza jej zlewnie Korzeniec oraz [[Gostynia]] charakteryzuje bezpośrednie powiązanie „z systemem rzecznym Rudy (przez Potok Woszczycki i rowy melioracyjne”<ref>J. M. Waga, Przyroda nieożywiona ziemi pszczyńskiej, w: Śląskie Prace Etnograficzne, Ziemia pszczyńska, red. M. Lipok-Bierwiaczonek, Katowice 2007, t. 3, s. 27.</ref>. Dzięki rzekom, przepływającym przez powiat pszczyński bieg Wisły oraz [[Odra|Odry]] łączą się, co znacznie wpływa ułatwia migrację [[Szata roślinna w województwie śląskim|roślin]] i [[Fauna województwa śląskiego|zwierząt wodnych]]<ref>Zob. Tamże, s. 28.</ref>. Jak podkreśla Jan Maciej Waga „Pszczyński Pomost Wodny” odgrywa niebagatelne znaczenie wśród trzech łączących Wisłę z Odrą<ref>Tamże, s. 28.</ref>. | |||
==Zbiornik w Łące== | |||
Jej ujścia – jedno wpływające do zbiornika wodnego w Łące (GPS N: 49°58'14" E: 18°53'16") oraz drugie łączące się z Wisłą (GPS N: 50°1'44" E: 19°8'22") – znajdują się głównie na terenach rolniczych. Zbiornik w Łące powstał w 1987 roku i znajduje się na 24,3 km rzeki. Jego całkowita pojemność wynosi 11,2 mlm m3, powodziowa jest niemal trzykrotnie większa – 3,3 mlm m3. „Powierzchnia maksymalna zbiornika wynosi 3,53 km2 a normalna 3,23 km2. Długość zbiornika wynosi około 3 km, szerokość waha się od 200 m do 1200 m. Średnia głębokość przy normalnym piętrzeniu wynosi 2,3 m. Zlewnia zbiornika wynosi około 150 km2 i jest głównie użytkowana rolniczo”<ref>Zob. Ziemia Pszczyńska. Przewodnik …., s. 10.</ref>. Zbiornik zaopatruje przemysłowy [[Rybnicki Okręg Węglowy|Rybnicki Okręg Węglowy]] w wodę<ref>Zob. Plan Zagospodarowania Przestrzennego Województwa Śląskiego</ref>. | |||
==Pszczynka – badania wód powierzchniowych== | |||
W 2004 roku na podstawie badań wykonanych zgodnie z „Programem Państwowego Monitoringu Środowiska dla województwa śląskiego na lata 2004-2005”<ref>E. Glubiak-Witwicka i in., Wody powierzchniowe</ref> przeprowadzono ocenę stanu wód w powiecie pszczyńskim. Przebadano ponad 87 km rzeki, którą obserwowano w czterech punktach pomiarowych. Stan czystości wody oceniono według następujących kryteriów: „woda niezadawalającej jakości (IV klasa) wystąpiła w dwóch punktach na Pszczynce, woda o złej jakości (V klasa) wystąpiła w dwóch punktach; w tym jeden na Pszczynce i jeden na Dokawie”. Ocenę sporządzono na podstawie znalezionych zanieczyszczeń mikrobiologicznych (liczba bakterii grupy coli typu kałowego, ogólna liczba bakterii coli) oraz wskaźników biogennych („które na całej długości Pszczynki oraz w Dokawie były w V i IV klasie jakości”). W jednym z punktów pomiarowych w okolicach prawobrzeżnego dopływu Pawłówki w IV klasie „wystąpiły wskaźniki zasolenia – substancje rozpuszczone i przewodność”<ref>Tamże</ref>. | |||
Z kolei przeprowadzone pięć lat później przez Instytut Meteorologii i Gospodarki Wodnej – Państwowy Instytut Badawczy Oddział we Wrocławiu badania dotyczące warunków korzystania z wód zlewni Małej Wisły wykazały, że „Pszczynka ma zdolność chłonną dla substancji organicznych charakteryzowanych wskaźnikiem BZT5<ref>Umowny wskaźnik określający biochemiczne zapotrzebowanie tlenu.</ref> od źródeł do przekroju ujęcia wody dla Pszczyny”<ref>Warunki korzystania z wód zlewni Małej Wisły</ref>. | |||
==Główne źródła zanieczyszczeń== | |||
Choć funkcjonowanie przestrzeni miejskiej stanowi główne źródło zanieczyszczeń rzeki<ref>Ziemia Pszczyńska. Przewodnik …, s. 9.</ref>, to również tereny rolnicze mają wpływ stan czystości rzeki. W 2009 roku opublikowano raport: Kształtowanie jakości wód zbiorników zaporowych w warunkach antropopresji rolniczej, którego autorzy po przebadaniu m.in. [[Zbiornik Łąka|zbiornika Łąka]] na Pszczynce wskazali na grunty rolnicze, przez które przepływa rzeka jako na znaczące źródło zanieczyszczeń środowiska<ref>Zob. A. Jaguś, M. Rzętała, Kształtowanie jakości wód zbiorników zaporowych w warunkach antropopresji rolniczej [na:] www.tchie.uni.opole.pl/ecoproc09b/JagusRzetala_PECO09_2.pdf, dostęp online 15.09.2015.</ref>. Wyniki pomiarów wykazały bowiem „większe zanieczyszczenie substancjami organicznymi (wyrażone poprzez BZT5 lub NKj), a także duże stężenia amoniaku i azotanów(III), […] występowanie warunków redukcyjnych. Wody wszystkich rzek zawierały nadmierną ilość azotanów(V), tzn. powyżej progu eutrofizacji wód płynących, jednak nie kwalifikowały się do miana wód wrażliwych”<ref>Tamże.</ref> . | |||
==Wędkarstwo== | |||
Rzeka Pszczynka stanowi atrakcyjne miejsce dla wędkarzy, o czym świadczą liczne zawody wędkarskie, organizowane przez koła w tych okolicach. Można złowić takie ryby jak płocie, okonie, jazie, karasie srebrzyste, krasnopióry i leszcze<ref> Zob. Łowisko : Pszczynka, www.otobranie.pl/lowisko,pszczynka_573, dostęp online 15.09.2015.</ref>. Na obszarze wsi Brzeźce oraz Wisła Wielka obowiązuje zakaz połowu ryb metodą spinningową oraz przynętą sztuczną<ref>Zob. Regulamin Okręgu Katowice: Zmiany regulaminowe w zasadach wędkowania obowiązujące na wodach ogólnodostępnych Okręgu PZW w Katowicach od 2015 r., www.pzw-zabrze.pl/regulamin-okreg-katowice,i26.html, dostęp online 15.09.2015.</ref>. | |||
==Zagrożenie== | |||
Mimo że Pszczynka jest niewielką rzeką, to w okresie wzmożonych opadów w ciągu ostatnich latach kilkukrotnie przekroczone były stany ostrzegawcze oraz alarmowe – wymagana była interwencja niezbędnych służb<ref>Zob. np. Mpw, Gwałtowne ulewy na Opolszczyźnie. Kilkadziesiąt domów podtopionych [na:] www.rmf24.pl/fakty/polska/news-gwaltowne-ulewy-na-opolszczyznie-kilkadziesiat-domow-podtopi,nId,1493649, dostęp online 15.09.2015.</ref>. W ostatnich latach szczególnie groźne były skutki powodzi w 2010 roku. Problem stanowią również okoliczne podtopienia spowodowane eksploatacją górniczą. Przykładem tego typu szkód jest działalność prowadzona przez [[Kopalnia Borynia-Zofiówka-Jastrzębie|kopalnię „Borynia”]] w rejonie dzielnicy Szeroka w [[Jastrzębie-Zdrój|Jastrzębiu-Zdroju]]. Obniżony teren doprowadził do powstania zalewiska, przez wylewy którego uszkodzone zostały niektóre okoliczne domostwa<ref>Zob. RS – Trybuna Górnicza, \"Borynia\": Pszczynka już nie podtapia, [na:] http://www.nettg.pl/news/11698/-borynia-pszczynka-juz-nie-podtapia, dostęp online 15.09.2015.</ref>. Kopalnia Borynia pokryła całość napraw związanych z regulacją rzeki. Podobna sytuacja może mieć miejsce – co zapisano prognozach gminy Suszec na najbliższe lata – w sołectwie Mizerów<ref>Zob. Prognoza oddziaływania na środowisko studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy Suszec, [na:] www.suszec.pl/img/users/2410062/spyra/files/1Studium/prognoza/Suszec_PONS_Studium_grudzien_2010.pdf,dostęp online 15.09.2015.</ref>. | |||
Prace górnicze wykonywane są regularnie na terenie całego regionu, w którym znajduje się szczególne nagromadzenie kopalń, co nie pozostaje bez wpływu na zaburzenia spływu Pszczynki. | |||
==Rzeka w dziejach Pszczyny== | |||
Bez wątpienia to właśnie bieg rzeki Pszczynki miał wpływ na usytuowanie pierwotnej osady w XII wieku<ref>Zob. H. W. F. Schaeffer, Kronika Pszczyńskiego Wolnego Państwa Stanowego a od 1827 r. Księstwa Pszczyńskiego część I i II, tłum. B. Spyra, Pszczyna 1997, s. 56.</ref>. Jak pisze pszczyński historyk, Ludwik Musioł: | |||
*<small>[…] dla miasta trzeba było obrać miejsce suchsze i nieco nad ogólnym poziom szerokiej doliny rzeki Pszczynki wzniesione. Miejscem takim był ów długi język. Ławica w dawnem korycie rzeki, ciągnąca się od grodu na wschód na długości około 200 m. Ławica ta opierała się na północy o właściwie koryto Pszczynki, na południu zaś opływała ją odnoga tejże samej rzeki. Jak więc miejsce to było i dostatecznie suche a równocześnie zamknięte naturalną siecią wód i bagnami<ref>L. Musioł. Pszczyna. Monografja historyczna, Katowice 1936, s 71.</ref>.</small> | |||
Miasto oraz pierwotny [[Gotyk|gotycki]] zamek otaczała właśnie Pszczynka<ref>Górny Śląsk, red. K. Popiołek i in., Poznań 1959, s. 483.</ref>. | |||
Historię zmian biegu rzeki wokół zamku można prześledzić na różnych osiemnasto- oraz dziewiętnastowiecznych planach miasta i mapach<ref>L. Musioł. Pszczyna. Monografja…, s. 69.</ref>. Pszczynka widnieje na słynnej mapie Andreasa Hindenberga z 1636 roku<ref>Pszczyna monografia historyczna, red. R. Kaczmarek, J. Sperka, Pszczyna 2014, t. 2, s. 63-64.</ref> (opływa na niej rezydencję ówcześnie panujących [[Promnitzowie|Promnitzów]] od strony północnej). Od XVIII wieku, kiedy to rozbudowano park pszczyński<ref>I. Płazak, Pszczyna. Zabytki miasta i regionu. Przewodnik po muzeum, Pszczyna 1974, s. 24-25.</ref> przepływająca przez niego aż do dnia dzisiejszego Pszczynka zyskała nowy walor estetyczny: „Zachwyt spacerujących budzą malownicze rozlewiska rzeki Pszczynki z wysepkami i łukowymi mostkami, skupiska krzewów z pięknymi okazami różaneczników (rododendronów), azalii i magnolii oraz wspaniałe okazy drzew”<ref>H. Nocoń, K. Pławecka, Z. Szołdra, Dziedzictwo historyczno-kulturowe ziemi pszczyńskiej. Podróż przez cztery pory roku, Pszczyna 2013, s. 50.</ref>. To urzekające miejsce zostało wspomniane w uroczej scence opisanej pamiętnikach charyzmatycznej księżnej [[Maria Teresa Olivia Hochberg von Pless|Marii Teresy Oliwii Hochberg von Pless]], znanej powszechnie jako Daisy: „Służba przyniosła nam lunch na zimno, ale z ciepłymi warzywami. Gdy dopłynęłyśmy do gąszczy szuwarów, zeszłyśmy na brzeg i spacerowałyśmy, szukając miejsca na słońcu, żeby usiąść. Dzieci miały ze sobą szable i tarcze, zdjęli ubrania i bawili się w Indian”<ref>Lepiej przemilczeć: prywatne pamiętniki księżnej Daisy von Pless z lat 1895-1914, z ang. przeł. Barbara Borkowy, Wałbrzych 2013, s. 357.</ref>. | |||
==Bibliografia== | ==Bibliografia== | ||
# Górny Śląsk, red. K. Popiołek i in., Poznań 1959. | |||
# Lepiej przemilczeć: prywatne pamiętniki księżnej Daisy von Pless z lat 1895-1914, z ang. przeł. Barbara Borkowy, Wałbrzych 2013, s. 357. | |||
# Musioł L., Pszczyna. Monografja historyczna, Katowice 1936. | |||
# Nocoń H., Pławecka K., Szołdra Z., Dziedzictwo historyczno-kulturowe ziemi pszczyńskiej. Podróż przez cztery pory roku, Pszczyna 2013, s. 50. | |||
# Płazak I., Pszczyna. Zabytki miasta i regionu. Przewodnik po muzeum, Pszczyna 1974, s. 24-25. | |||
# Przyroda województwa katowickiego, red. K. Rostański, Krzeszowice 1997. | |||
# Pszczyna monografia historyczna, red. R. Kaczmarek, J. Sperka, t. 2, Pszczyna 2014. | |||
# Schaeffer H. W. F., Kronika Pszczyńskiego Wolnego Państwa Stanowego a od 1827 r. Księstwa Pszczyńskiego część I i II, tłum. B. Spyra, Pszczyna 1997, s. 56. | |||
# Sztoler G., Pszczyna. Studia nad przestrzenią miejską do połowy XVI wieku, Pszczyna 2014. | |||
# Waga J. M., Przyroda nieożywiona ziemi pszczyńskiej w: Śląskie Prace Etnograficzne: Ziemia pszczyńska, red. M. Lipok-Bierwiaczonek, t. 3, Katowice 2007. | |||
# Ziemia Pszczyńska. Przewodnik Turystyczny po powiecie pszczyńskim, Pszczyna 2002. | |||
==Przypisy== | ==Przypisy== | ||
Linia 14: | Linia 69: | ||
==Źródła on-line== | ==Źródła on-line== | ||
* [http://www.katowice.wios.gov.pl/monitoring/raporty/2004/7.pdf E. Glubiak-Witwicka i in., Wody powierzchniowe] | |||
* [http://www.google.com/url?sa=t&rct=j&q=&esrc=s&source=web&cd=4&ved=0CCgQFjADahUKEwjQ_s3K5v7HAhXBvHIKHQROCso&url=https%3A%2F%2Fwww.nfosigw.gov.pl%2Fdownload%2Fgfx%2Fnfosigw%2Fpl%2Fnfoekspertyzy%2F858%2F139%2F1%2F2011-637.pdf&usg=AFQjCNG9AykEmLOU81N3jZxKdyW_yMieUA&sig2=j_RRDNAb0YKPFqtmZkjUGA Warunki korzystania z wód zlewni Małej Wisły] | |||
* [http://tchie.uni.opole.pl/ecoproc09b/JagusRzetala_PECO09_2.pdf A. Jaguś, M. Rzętała, Kształtowanie jakości wód zbiorników zaporowych w warunkach antropopresji rolniczej] | |||
* [http://www.hobbywedkarstwo.dbv.pl/viewpage.php?page_id=357 Łowiska - Opisy - rz. PSZCZYNKA z dopływami nie wymienionymi w wykazie (032)] | |||
* [http://www.rmf24.pl/fakty/polska/news-gwaltowne-ulewy-na-opolszczyznie-kilkadziesiat-domow-podtopi,nId,1493649 Gwałtowne ulewy na Opolszczyźnie. Kilkadziesiąt domów podtopionych] | |||
* [http://www.slaskie.pl/przest_plan/ekofiz/2_char_stanu/3_char_elem/3_6_wody%20pow/wody_powierz.pdf Plan Zagospodarowania Przestrzennego Województwa Śląskiego] | |||
* [http://www.suszec.pl/img/users/2410062/spyra/files/1Studium/prognoza/Suszec_PONS_Studium_grudzien_2010.pdf Prognoza oddziaływania na środowisko studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy Suszec] | |||
* [http://www.pzw-zabrze.pl/regulamin-okreg-katowice,i26.html Zmiany regulaminowe w zasadach wędkowania obowiązujące na wodach ogólnodostępnych Okręgu PZW w Katowicach od 2015 r.] | |||
* [http://www.nettg.pl/news/11698/-borynia-pszczynka-juz-nie-podtapia Pszczynka już nie podtapia] | |||
* [http://wiadomosci.pless.pl/19482-jest-raport-z-powodzi-w-pszczynie Raport z działań przeciwpowodziowych na terenie gminy Pszczyna w dniach 16-21 maja 2010 r.] |
Aktualna wersja na dzień 10:30, 17 mar 2021
(ang. Pszczynka,niem. Pszczynka)
Autor: Aleksandra Sobańska
- ENCYKLOPEDIA WOJEWÓDZTWA ŚLĄSKIEGO
- TOM: 2 (2015)
Pszczynka – rzeka przepływająca przez teren powiatu pszczyńskiego, stanowiąca pierwszy lewobrzeżny dopływ Wisły o długości 45,8 km[1]. Powierzchnia jej zlewni wynosi 368,3 km2. Źródła rzeki znajdują się na południowym wschodzie wsi Szeroka[2].
Nazwa
Wielu współczesnych autorów prac historycznych dotyczących dziejów Pszczyny podkreśla fakt, że nazwa miasta ściśle związana jest z płynącą przez nie rzeką. Słowo Pszczynka według badań Henryka Borka uległo przekształceniu z „Blszczyna” (od wyrażenie „bleszcz”, oznaczającego woda błyszcząca) bądź też „Plszczyna” (od „plszcz”, które znaczy pluskać, woda pluszcząca)[3]. Grzegorz Sztoler w monografii poświęconej początkom osadnictwa w Pszczynie podsumowuje koncepcje ustalenia pierwotnej nazwy miejscowości w następujący sposób: „W 1423 roku wspominano w języku niemieckim »… daselbe floss und wassir genant Plessen«. Pozostałe próby zapisu nazwy rzeki prowadziły konsekwentnie do utrwalenia jej współczesnej formy: 1463 Psszczenke, 1466 ad Blssczinkam/Blssczynkam, 1467 in luvio Blssczynka, 1480 Plsczynka […]. Następnie nazwa ta ewoluowała do postaci Blszczynka/Plszczyzna, by po uproszczeniu grupy spółgłoskowej przybrać ostatecznie nazwę Pszczynka”[4].
Dorzecza i dopływy
Dwa zasadnicze dorzecza Pszczynki stanowią Dokawa i Korzeniec[5]. Pierwsze dorzecze zaczyna się w Czarkowie w polnych i leśnych strumykach i ma postać prawie półmetrowego rowu – wraz z rozrastaniem się dorzecza zwiększa swoją szerokość od półtora do dwóch i pół metrów. Długość Dokawy sięga 10,4 km. Drugie dorzecze Pszczynki, Korzeniec jest ponad dwukrotnie dłuższe – 21,2 km – i ma swój początek w lasach pomiędzy Branicą a Kopaniną. Dokawa przepływa przez rolnicze obszary na terenie Czarkowa, Piasku i Jankowiec, Korzeniec z kolei przez gminę Kobiór[6].
Rzeka posiada dwa dopływy znajdujące się po prawej stronie (Pawłówka i Studzianka) oraz dopływ lewobrzeżny (kanał Branicki)[7]. Pszczynka, a zwłaszcza jej zlewnie Korzeniec oraz Gostynia charakteryzuje bezpośrednie powiązanie „z systemem rzecznym Rudy (przez Potok Woszczycki i rowy melioracyjne”[8]. Dzięki rzekom, przepływającym przez powiat pszczyński bieg Wisły oraz Odry łączą się, co znacznie wpływa ułatwia migrację roślin i zwierząt wodnych[9]. Jak podkreśla Jan Maciej Waga „Pszczyński Pomost Wodny” odgrywa niebagatelne znaczenie wśród trzech łączących Wisłę z Odrą[10].
Zbiornik w Łące
Jej ujścia – jedno wpływające do zbiornika wodnego w Łące (GPS N: 49°58'14" E: 18°53'16") oraz drugie łączące się z Wisłą (GPS N: 50°1'44" E: 19°8'22") – znajdują się głównie na terenach rolniczych. Zbiornik w Łące powstał w 1987 roku i znajduje się na 24,3 km rzeki. Jego całkowita pojemność wynosi 11,2 mlm m3, powodziowa jest niemal trzykrotnie większa – 3,3 mlm m3. „Powierzchnia maksymalna zbiornika wynosi 3,53 km2 a normalna 3,23 km2. Długość zbiornika wynosi około 3 km, szerokość waha się od 200 m do 1200 m. Średnia głębokość przy normalnym piętrzeniu wynosi 2,3 m. Zlewnia zbiornika wynosi około 150 km2 i jest głównie użytkowana rolniczo”[11]. Zbiornik zaopatruje przemysłowy Rybnicki Okręg Węglowy w wodę[12].
Pszczynka – badania wód powierzchniowych
W 2004 roku na podstawie badań wykonanych zgodnie z „Programem Państwowego Monitoringu Środowiska dla województwa śląskiego na lata 2004-2005”[13] przeprowadzono ocenę stanu wód w powiecie pszczyńskim. Przebadano ponad 87 km rzeki, którą obserwowano w czterech punktach pomiarowych. Stan czystości wody oceniono według następujących kryteriów: „woda niezadawalającej jakości (IV klasa) wystąpiła w dwóch punktach na Pszczynce, woda o złej jakości (V klasa) wystąpiła w dwóch punktach; w tym jeden na Pszczynce i jeden na Dokawie”. Ocenę sporządzono na podstawie znalezionych zanieczyszczeń mikrobiologicznych (liczba bakterii grupy coli typu kałowego, ogólna liczba bakterii coli) oraz wskaźników biogennych („które na całej długości Pszczynki oraz w Dokawie były w V i IV klasie jakości”). W jednym z punktów pomiarowych w okolicach prawobrzeżnego dopływu Pawłówki w IV klasie „wystąpiły wskaźniki zasolenia – substancje rozpuszczone i przewodność”[14].
Z kolei przeprowadzone pięć lat później przez Instytut Meteorologii i Gospodarki Wodnej – Państwowy Instytut Badawczy Oddział we Wrocławiu badania dotyczące warunków korzystania z wód zlewni Małej Wisły wykazały, że „Pszczynka ma zdolność chłonną dla substancji organicznych charakteryzowanych wskaźnikiem BZT5[15] od źródeł do przekroju ujęcia wody dla Pszczyny”[16].
Główne źródła zanieczyszczeń
Choć funkcjonowanie przestrzeni miejskiej stanowi główne źródło zanieczyszczeń rzeki[17], to również tereny rolnicze mają wpływ stan czystości rzeki. W 2009 roku opublikowano raport: Kształtowanie jakości wód zbiorników zaporowych w warunkach antropopresji rolniczej, którego autorzy po przebadaniu m.in. zbiornika Łąka na Pszczynce wskazali na grunty rolnicze, przez które przepływa rzeka jako na znaczące źródło zanieczyszczeń środowiska[18]. Wyniki pomiarów wykazały bowiem „większe zanieczyszczenie substancjami organicznymi (wyrażone poprzez BZT5 lub NKj), a także duże stężenia amoniaku i azotanów(III), […] występowanie warunków redukcyjnych. Wody wszystkich rzek zawierały nadmierną ilość azotanów(V), tzn. powyżej progu eutrofizacji wód płynących, jednak nie kwalifikowały się do miana wód wrażliwych”[19] .
Wędkarstwo
Rzeka Pszczynka stanowi atrakcyjne miejsce dla wędkarzy, o czym świadczą liczne zawody wędkarskie, organizowane przez koła w tych okolicach. Można złowić takie ryby jak płocie, okonie, jazie, karasie srebrzyste, krasnopióry i leszcze[20]. Na obszarze wsi Brzeźce oraz Wisła Wielka obowiązuje zakaz połowu ryb metodą spinningową oraz przynętą sztuczną[21].
Zagrożenie
Mimo że Pszczynka jest niewielką rzeką, to w okresie wzmożonych opadów w ciągu ostatnich latach kilkukrotnie przekroczone były stany ostrzegawcze oraz alarmowe – wymagana była interwencja niezbędnych służb[22]. W ostatnich latach szczególnie groźne były skutki powodzi w 2010 roku. Problem stanowią również okoliczne podtopienia spowodowane eksploatacją górniczą. Przykładem tego typu szkód jest działalność prowadzona przez kopalnię „Borynia” w rejonie dzielnicy Szeroka w Jastrzębiu-Zdroju. Obniżony teren doprowadził do powstania zalewiska, przez wylewy którego uszkodzone zostały niektóre okoliczne domostwa[23]. Kopalnia Borynia pokryła całość napraw związanych z regulacją rzeki. Podobna sytuacja może mieć miejsce – co zapisano prognozach gminy Suszec na najbliższe lata – w sołectwie Mizerów[24]. Prace górnicze wykonywane są regularnie na terenie całego regionu, w którym znajduje się szczególne nagromadzenie kopalń, co nie pozostaje bez wpływu na zaburzenia spływu Pszczynki.
Rzeka w dziejach Pszczyny
Bez wątpienia to właśnie bieg rzeki Pszczynki miał wpływ na usytuowanie pierwotnej osady w XII wieku[25]. Jak pisze pszczyński historyk, Ludwik Musioł:
- […] dla miasta trzeba było obrać miejsce suchsze i nieco nad ogólnym poziom szerokiej doliny rzeki Pszczynki wzniesione. Miejscem takim był ów długi język. Ławica w dawnem korycie rzeki, ciągnąca się od grodu na wschód na długości około 200 m. Ławica ta opierała się na północy o właściwie koryto Pszczynki, na południu zaś opływała ją odnoga tejże samej rzeki. Jak więc miejsce to było i dostatecznie suche a równocześnie zamknięte naturalną siecią wód i bagnami[26].
Miasto oraz pierwotny gotycki zamek otaczała właśnie Pszczynka[27]. Historię zmian biegu rzeki wokół zamku można prześledzić na różnych osiemnasto- oraz dziewiętnastowiecznych planach miasta i mapach[28]. Pszczynka widnieje na słynnej mapie Andreasa Hindenberga z 1636 roku[29] (opływa na niej rezydencję ówcześnie panujących Promnitzów od strony północnej). Od XVIII wieku, kiedy to rozbudowano park pszczyński[30] przepływająca przez niego aż do dnia dzisiejszego Pszczynka zyskała nowy walor estetyczny: „Zachwyt spacerujących budzą malownicze rozlewiska rzeki Pszczynki z wysepkami i łukowymi mostkami, skupiska krzewów z pięknymi okazami różaneczników (rododendronów), azalii i magnolii oraz wspaniałe okazy drzew”[31]. To urzekające miejsce zostało wspomniane w uroczej scence opisanej pamiętnikach charyzmatycznej księżnej Marii Teresy Oliwii Hochberg von Pless, znanej powszechnie jako Daisy: „Służba przyniosła nam lunch na zimno, ale z ciepłymi warzywami. Gdy dopłynęłyśmy do gąszczy szuwarów, zeszłyśmy na brzeg i spacerowałyśmy, szukając miejsca na słońcu, żeby usiąść. Dzieci miały ze sobą szable i tarcze, zdjęli ubrania i bawili się w Indian”[32].
Bibliografia
- Górny Śląsk, red. K. Popiołek i in., Poznań 1959.
- Lepiej przemilczeć: prywatne pamiętniki księżnej Daisy von Pless z lat 1895-1914, z ang. przeł. Barbara Borkowy, Wałbrzych 2013, s. 357.
- Musioł L., Pszczyna. Monografja historyczna, Katowice 1936.
- Nocoń H., Pławecka K., Szołdra Z., Dziedzictwo historyczno-kulturowe ziemi pszczyńskiej. Podróż przez cztery pory roku, Pszczyna 2013, s. 50.
- Płazak I., Pszczyna. Zabytki miasta i regionu. Przewodnik po muzeum, Pszczyna 1974, s. 24-25.
- Przyroda województwa katowickiego, red. K. Rostański, Krzeszowice 1997.
- Pszczyna monografia historyczna, red. R. Kaczmarek, J. Sperka, t. 2, Pszczyna 2014.
- Schaeffer H. W. F., Kronika Pszczyńskiego Wolnego Państwa Stanowego a od 1827 r. Księstwa Pszczyńskiego część I i II, tłum. B. Spyra, Pszczyna 1997, s. 56.
- Sztoler G., Pszczyna. Studia nad przestrzenią miejską do połowy XVI wieku, Pszczyna 2014.
- Waga J. M., Przyroda nieożywiona ziemi pszczyńskiej w: Śląskie Prace Etnograficzne: Ziemia pszczyńska, red. M. Lipok-Bierwiaczonek, t. 3, Katowice 2007.
- Ziemia Pszczyńska. Przewodnik Turystyczny po powiecie pszczyńskim, Pszczyna 2002.
Przypisy
- ↑ Ziemia Pszczyńska. Przewodnik Turystyczny po powiecie pszczyńskim, Pszczyna 2002, s. 9.
- ↑ Tamże, s. 9.
- ↑ G. Sztoler, Pszczyna. Studia nad przestrzenią miejską do połowy XVI wieku, Pszczyna 2014, s. 18.
- ↑ Tamże, s. 19.
- ↑ Ziemia Pszczyńska. Przewodnik …, s. 9.
- ↑ Tamże, s. 9.
- ↑ Zob. Tamże, s. 10.
- ↑ J. M. Waga, Przyroda nieożywiona ziemi pszczyńskiej, w: Śląskie Prace Etnograficzne, Ziemia pszczyńska, red. M. Lipok-Bierwiaczonek, Katowice 2007, t. 3, s. 27.
- ↑ Zob. Tamże, s. 28.
- ↑ Tamże, s. 28.
- ↑ Zob. Ziemia Pszczyńska. Przewodnik …., s. 10.
- ↑ Zob. Plan Zagospodarowania Przestrzennego Województwa Śląskiego
- ↑ E. Glubiak-Witwicka i in., Wody powierzchniowe
- ↑ Tamże
- ↑ Umowny wskaźnik określający biochemiczne zapotrzebowanie tlenu.
- ↑ Warunki korzystania z wód zlewni Małej Wisły
- ↑ Ziemia Pszczyńska. Przewodnik …, s. 9.
- ↑ Zob. A. Jaguś, M. Rzętała, Kształtowanie jakości wód zbiorników zaporowych w warunkach antropopresji rolniczej [na:] www.tchie.uni.opole.pl/ecoproc09b/JagusRzetala_PECO09_2.pdf, dostęp online 15.09.2015.
- ↑ Tamże.
- ↑ Zob. Łowisko : Pszczynka, www.otobranie.pl/lowisko,pszczynka_573, dostęp online 15.09.2015.
- ↑ Zob. Regulamin Okręgu Katowice: Zmiany regulaminowe w zasadach wędkowania obowiązujące na wodach ogólnodostępnych Okręgu PZW w Katowicach od 2015 r., www.pzw-zabrze.pl/regulamin-okreg-katowice,i26.html, dostęp online 15.09.2015.
- ↑ Zob. np. Mpw, Gwałtowne ulewy na Opolszczyźnie. Kilkadziesiąt domów podtopionych [na:] www.rmf24.pl/fakty/polska/news-gwaltowne-ulewy-na-opolszczyznie-kilkadziesiat-domow-podtopi,nId,1493649, dostęp online 15.09.2015.
- ↑ Zob. RS – Trybuna Górnicza, \"Borynia\": Pszczynka już nie podtapia, [na:] http://www.nettg.pl/news/11698/-borynia-pszczynka-juz-nie-podtapia, dostęp online 15.09.2015.
- ↑ Zob. Prognoza oddziaływania na środowisko studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy Suszec, [na:] www.suszec.pl/img/users/2410062/spyra/files/1Studium/prognoza/Suszec_PONS_Studium_grudzien_2010.pdf,dostęp online 15.09.2015.
- ↑ Zob. H. W. F. Schaeffer, Kronika Pszczyńskiego Wolnego Państwa Stanowego a od 1827 r. Księstwa Pszczyńskiego część I i II, tłum. B. Spyra, Pszczyna 1997, s. 56.
- ↑ L. Musioł. Pszczyna. Monografja historyczna, Katowice 1936, s 71.
- ↑ Górny Śląsk, red. K. Popiołek i in., Poznań 1959, s. 483.
- ↑ L. Musioł. Pszczyna. Monografja…, s. 69.
- ↑ Pszczyna monografia historyczna, red. R. Kaczmarek, J. Sperka, Pszczyna 2014, t. 2, s. 63-64.
- ↑ I. Płazak, Pszczyna. Zabytki miasta i regionu. Przewodnik po muzeum, Pszczyna 1974, s. 24-25.
- ↑ H. Nocoń, K. Pławecka, Z. Szołdra, Dziedzictwo historyczno-kulturowe ziemi pszczyńskiej. Podróż przez cztery pory roku, Pszczyna 2013, s. 50.
- ↑ Lepiej przemilczeć: prywatne pamiętniki księżnej Daisy von Pless z lat 1895-1914, z ang. przeł. Barbara Borkowy, Wałbrzych 2013, s. 357.
Źródła on-line
- E. Glubiak-Witwicka i in., Wody powierzchniowe
- Warunki korzystania z wód zlewni Małej Wisły
- A. Jaguś, M. Rzętała, Kształtowanie jakości wód zbiorników zaporowych w warunkach antropopresji rolniczej
- Łowiska - Opisy - rz. PSZCZYNKA z dopływami nie wymienionymi w wykazie (032)
- Gwałtowne ulewy na Opolszczyźnie. Kilkadziesiąt domów podtopionych
- Plan Zagospodarowania Przestrzennego Województwa Śląskiego
- Prognoza oddziaływania na środowisko studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy Suszec
- Zmiany regulaminowe w zasadach wędkowania obowiązujące na wodach ogólnodostępnych Okręgu PZW w Katowicach od 2015 r.
- Pszczynka już nie podtapia
- Raport z działań przeciwpowodziowych na terenie gminy Pszczyna w dniach 16-21 maja 2010 r.