Ruchy społeczne
[[Kategoria:
Autor: dr Marcin Gacek
- ENCYKLOPEDIA WOJEWÓDZTWA ŚLĄSKIEGO
- TOM: 2 (2015)
Pojęcie ruchów społecznych jest przedmiotem badań różnych dyscyplin naukowych takich jak psychologia społeczna i polityczna, socjologia zmian społecznych, socjologia polityki, socjologia organizacji, struktur społecznych i religii, socjologia miejska, socjologia ruchów społecznych[1], politologia a także historia.
Historia za pierwszy prehistoryczny wielki ruch społeczny uznaje, w oparciu o źródła pisane, strajk pracowników egipskich pomiędzy 1190-1180 p.n.e w Deir el-Médineh za panowania Ramzesa III[2]. Kolejnymi były: bunt niewolników na Sycylii ok. VI w.p.n.e. i powstanie Spartakusa. W okresie nowożytnym zaliczamy do ruchy społeczne. również wielkie bunty chłopskie w średniowieczu. W socjologii za pierwsze zdarzenie historyczne badane przy pomocy metody socjologicznej wykorzystującej pojęcie ruchu społecznego, uznaje się Rewolucję Francuską[3]. Pojęcie ruchy społeczne. pozostawało od samego początku istnienia socjologii w obszarze jej zainteresowań. Ruchy społeczne. istnieje w sytuacji, w której duża grupa ludzi, podejmuje działania mające na celu zmianę istniejącego stanu rzeczy, w którym przyszło im żyć. Działając w oparciu o przyjętą strategię dążą oni do zmiany regulacji prawnych, zniesienia ograniczeń kulturowych, walczą ze stereotypami, uprzedzeniami ale także chcą zmienić tradycje i religię, idee, ideologię lub strukturę społeczną czy administracyjną. Ruchy społeczne zawsze rodzą się tam gdzie istnieje niezadowolenie z rzeczywistości społeczno-ekonomicznej i politycznej. „Ruchy społeczne są więc produktem, jak i wskaźnikiem niezadowolenia społecznego, świadczą o tym, że stan istniejący nie zaspokaja ludzkich aspiracji lub, że poziom tolerancji dla niedogodności materialnych, religijnych, intelektualnych czy politycznych został przekroczony”[4]. Tym co odróżnia ruchy społeczne od innych zachowań zbiorowych czy też rozruchów, niepokoi społecznych jest wyznaczenie sobie celu: którym jest jakiegoś rodzaju zmiana społeczna. Ruchy społeczne. przebiegają w ramach działań niezinstytucjonalizowanych i niesformalizowanych a przynajmniej nie w pełni zinstytucjonalizowanych i sformalizowanych[5].
Istnienie i działanie ruchy społeczne. są uzależnione od szeroko rozumianego otoczenia zatem jak pisze Bronisław Misztal pojęcie ruchu społecznego powinno być analizowane „…w ramach zakreślonych przez teorie zmiany społecznej i przyczynowości historycznej.” Teorie zmian społecznych a ruchy społeczne[6].
Bibliografia
- Castells I., Władza komunikacji, tłum. J. Jedliński, P. Tomanek. Warszawa 2013.
- Chałasiński J., Antagonizm polsko-niemiecki w osadzie „Kopalnia” na Górnym Śląsku, Warszawa 1936.
- Czapliński M., Najpilniejsze deficyty śląskich badań historycznych, w: Deficyty badań śląskoznawczych, red. M. S. Szczepański, T. Nawrocki, A. Niesporek, Katowice 2010.
- Dahl R. A., Stinebrickner B., Współczesna analiza polityczna, Warszawa 2007.
- Gacek M., Socjologia polityki Raymonda Arona, "Studia Socjologiczne" 2013, nr 4.
- Giddens A., Socjologia, tłum. A. Szulżycka, Warszawa 2004.
- Hoppe H. H., Demokracja – bóg, który zawiódł. Ekonomia i polityka demokracji, monarchii i ładu naturalnego, tłum. W. Falkowski, J. Jabłecki, Warszawa 2006.
- Współczesne teorie socjologiczne, red. A. Jasińska-Kania, Warszawa 2006.
- Pierony. Górny Śląsk po polsku i niemiecku, red. D. Kortko, L. Ostałowska, Warszawa 2014.
- Lagroye J., Francois B., Sawicki F., Sociologique politique, Paris 2002.
- Lebel J. P., Touraine A., Sociologie de l’action. Pour une sociologie des mouvements sociaux, Ellipses 2012.
- Lilian M., L’espace de mouvement sociaux, Éditions du Croquant 2012.
- Misztal B., Ruch społeczny w Encyklopedia Socjologii, t. 3, Warszawa 2000.
- Okonsky K., Oblężenie Katowic w trzecim powstaniu śląskim 1921, w: Pierony. Górny Śląsk po polsku i niemiecku, red. D. Kortko, L. Ostałowska, Warszawa 2014.
- Ortega y Gasset J., Bunt mas, Warszawa 2008.
- Potulski J., Socjologia polityki, Gdańsk 2007.
- Raciborski J., Obywatelstwo w perspektywie socjologicznej, Warszawa 2011.
- Rzymowski W., Wielki tydzień Górnego Śląska, w: Pierony. Górny Śląsk po polsku i niemiecku, red. D. Kortko, L. Ostałowska, Warszawa 2014.
- Standing G., Nowa niebezpieczna klasa, tłum. K. Czarnecki, P. Kaczmarski, M. Karolak, Warszawa 2015.
- Stefaniuk M., Teoreia elit Vilfreda Pareta, Lublin 2001.
- Swadźba U., Wartości – pracy, rodziny, religii – ciągłość i zmiana. Socjologiczne studium społeczności śląskich, Katowice 2010.
- Swadźba U., Śląski etos pracy. Studium socjologiczne, Katowice 2001.
- Szacki J., Socjologia historyczna, w: Współczesne teorie socjologiczne, red. A.Jasińska-Kania, Warszawa 2006.
- Szczepański M. S., Opel z górniczym pióropuszem. Województwa katowickie i śląskie w procesie przemian, Katowice 2002.
- Górnicy górnośląscy. Ludzie zbędni, ludzie luźni, red. M. S. Szczepański, Katowice 1993.
- Deficyty badań śląskoznawczych, red. M. S. Szczepański, T. Nawrocki, A. Niesporek, Katowice 2010.
- Szczepański M. S., Teorie zmian społecznych, Katowice 1990.
- Sztompka P., Socjologia. Analiza społeczeństwa, Kraków 2004.
- Sztompka P., Teorie zmiany społecznej, w: Encyklopedia Socjologii, t. 4, Warszawa 2000.
- Tilly Ch., Demokracja, tłum. M. Szczubiałka, Warszawa 2008.
- Tilly Ch., Rewolucje europejskie 1492-1992, tłum. E. Żelazna, Warszawa 1997.
- Tilly Ch., Historia i wyobraźnia socjologiczna, fragm. History and Sociological Imagining, „The Tocqueville Review” 1994, vol. 15, nr 1.
- Touraine A., Samotworzenie się społeczeństwa, tłum. A. Karpowicz, Kraków 2010.
- Wiatr J. J., Socjologia polityki, Warszawa 1999.
- Górnicy wobec wyzwań restrukturyzacji, red. K. Wódz, Katowice 1997.
- Wódz K., Ruch ekologiczny, w: Encyklopedia Socjologii, t. 3, Warszawa 2000.
Przypisy
- ↑ J. P. Lebel, Alaine Touraine. Sociologie de l’action. Pour une sociologie des mouvements sociaux, Ellipses 2012.
- ↑ D. Valvelle, Les ouvriers de la Tombe, Deir el-Médineh à l'époque ramesside, Institut Français d'Archéologie Orientale, El Cairo 1985; porównaj http://www.egyptos.net/egyptos/histoire/imprimer-la-premiere-greve-connue-de-l-histoire.php dostęp. 10.10.2015.
- ↑ Za Charlem Tilly uważa się, że dopiero zmiany społeczno-ekonomiczne rewolucji przemysłowej doprowadziły do stworzenia środowiska w którym mogły powstać ruchy społeczne. Porównaj Ch. Tilly, Rewolucje europejskie 1492-1992, tłum. E. Żelazna, Warszawa 1997; Ch. Tilly, Demokracja, tłum. M. Szczubiałka, Warszawa 2008. Por. również A. Touraine, Samotworzenie się społeczeństwa, tłum. A. Karpowicz, Kraków 2010.
- ↑ B. Misztal, Ruch społeczny w Encyklopedia Socjologii, t. 3, Warszawa 2000, s. 341.
- ↑ P. Sztompka, Socjologia. Analiza społeczeństwa, Kraków 2004, s. 158
- ↑ B. Misztal, Ruchy społeczne..., s. 342
Źródła on-line
M. S. Szczepański, A. Śliz, Dylematy regionalnej tożsamości. Przypadek Górnego Śląska. (dostęp: 20.09.2015)]]
- Świątkiewicz W. : Kultura a rozwój społeczny. www .regionalneobserwatoriumkultury.pl dostęp 01.02.2015;
- Wróbel S., Miejskie ruchy polityczne w śląskich miastach na prawach powiatu. Wybrane zagadnienia. http://dlibra.bg.ajd.czest.pl:8080/dlibra/list?mimetype=application/pdf&sec=false&content_url=/Content/986/Reska_specjalna_37.pdf&handler=pdf_browser dostęp O6.12.2015;
- http://stat.gov.pl/spisy-powszechne/nsp-2011/nsp-2011-wyniki/struktura-narodowo-etniczna-jezykowa-i-wyznaniowa-ludnosci-polski-nsp-2011,22,1.html dostęp O6.12.2015;
- Valvelle D.: Les ouvriers de la Tombe. Deir el-Médineh à l'époque ramesside . El Cairo. Institut Français d'Archéologie Orientale. (1985); http://www.egyptos.net/egyptos/histoire/imprimer-la-premiere-greve-connue-de-l-histoire.php dostęp. 10.10.2015;