Ordynacja Ziemska księstwa opolsko-raciborskiego
Ordynacja Ziemska księstwa opolsko-raciborskiego (Zřizeni Zemské Knižetstvi Oppolskeho a Ratiborského y ginych Kraguow k nim přislussegiczych, Landesordung, ordinatio provincialis) – obszerny, liczący 376 artykułów zawartych w 53 rozdziałach, akt prawny o charakterze kodyfikacji, wydany przez sejmik księstwa opolsko-raciborskiego i zatwierdzony przez cesarza Ferdynanda I 29 września 1562 r. Motywem jej spisania była chęć ujęcia w jednym miejscu materiału prawnego, dotychczas rozproszonego w statutach oraz uchwałach sejmowych i sejmikowych, uwzględniając przy tym obowiązujący zwyczaj[1]. Działania te wpisywały się w ruch kodyfikacyjny na Śląsku w XVI i XVII wieku. Dokument normował więc zagadnienia ogólnoustrojowe, ustalał kompetencje i prawa władz księstwa oraz regulował niemal wszystkie dziedziny prawa, z przeważającą jednak ilością norm proceduralnych i cywilno-prawnych. W tekście brakuje jednak systematyki – poszczególne gałęzie prawne nie są od siebie wyraźnie wyodrębnione a przepisy zostały wzajemnie przemieszane.
- ↑ M. Ptak, Śląskie ordynacje ziemskie, [w:] „Sobótka” nr. 1, 1979, s. 33.
