Biała

Autorzy: dr hab. prof. UŚ Mariusz Rzętała, dr Robert Machowski

fragment hasła: Dorzecze Wisły

Kolejnym większym dopływem Wisły w tej części województwa śląskiego jest rzeka Biała o powierzchni zlewni wynoszącej 139,1 km2 i długości 28,6 km . Bierze ona początek ze źródła zlokalizowanego na wysokości około 1000 m n.p.m., na północno-wschodnich stokach Beskidu Śląskiego, w okolicy Szczyrku. W źródłowym odcinku o długości około 3 km rzeka płynie z zachodu na wschód. W Wilkowicach położonych na południe od Bielska-Białej rzeka przyjmuje kierunek północny, który generalnie utrzymuje aż do ujścia do Wisły. W strefie ujściowej przebieg koryta Białej został sztucznie zmieniony i współcześnie uchodzi ona do Wisły około 800 m poniżej jej dawnego ujścia. Biała na całej długości przejmuje wody wielu dopływów. Największe z nich to: Mesznianka, Białka, Olszówka, Straconka, Kamieniczanka, Niwka, Potok Starobielski, Krzywa oraz Kromparek.

Średnie roczne przepływy Białej na posterunku wodowskazowym zlokalizowanym w Czechowicach–Bestwinie kształtują się na poziomie 3,27 m3/s.

Stan jakościowy wód powierzchniowych w beskidzkiej części województwa śląskiego generalnie jest konsekwencją małej, bądź umiarkowanej antropopresji. Parametry fizyko-chemiczne wód są odzwierciedleniem przekształceń wynikających z obecności rolnictwa skupionego głównie w obrębie dolin rzecznych, a także terenów zurbanizowanych większych ośrodków miejskich takich jak Żywiec i Bielsko-Biała. Podobne parametry fizyko-chemiczne posiadają wody innych beskidzkich dopływów Wisły np. Brennicy na całej długości, Iłownicy do Czechowic-Dziedzic, Soły zasadniczo na całym odcinku w zasięgu województwa śląskiego.