Iłownica: Różnice pomiędzy wersjami
Praktykant (dyskusja | edycje) Nie podano opisu zmian |
Praktykant (dyskusja | edycje) Nie podano opisu zmian |
||
Linia 1: | Linia 1: | ||
Autorzy: [[dr hab. | Autorzy: [[Prof UŚ dr hab. Mariusz Rzętała]], [[dr Robert Machowski]] | ||
fragment hasła: [[Dorzecze Wisły]] | fragment hasła: [[Dorzecze Wisły]] |
Wersja z 10:23, 6 kwi 2017
Autorzy: Prof UŚ dr hab. Mariusz Rzętała, dr Robert Machowski
fragment hasła: Dorzecze Wisły
Poniżej zbiornika Goczałkowickiego w 38,5 km biegu rzeki do Wisły uchodzi z prawej strony Iłownica o powierzchni zlewni wynoszącej 201,1 km2[1]. Źródła tej rzeki znajdują się na wysokości około 395 m n.p.m., a jej długość wynosi około 26,5 km. Początkowo na odcinku o długości nieco ponad 3 km Iłownica płynie ze wschodu na zachód. W okolicy Skoczowa istotnie zmienia swój bieg na północno-wschodni, który utrzymuje aż do Czechowic-Dziedzic, gdzie na 1,5 km przed ujściem do Wisły skręca na północ[2]. Sieć rzeczna w zlewni Iłownicy jest asymetryczna – zdecydowanie większa jest prawobrzeżna część. Rzeka posiada wiele dopływów, z których największe to Jasienica i Wapienica (ze zbiornikiem Wapienica). Rzeki te wypływają na północnych stokach Beskidu Śląskiego na wysokości około 700-800 m n.p.m. kierując się generalnie na północ. Średnie roczne przepływy Iłownicy w Czechowicach-Dziedzicach kształtują się na poziomie nieco przekraczającym 3 m3/s, natomiast w Wapienicy na posterunku wodowskazowym zlokalizowanym w Podkępie wskaźnik ten osiąga prawie 1 m3/s[3].